1997.go Urtarrilaren 27a
22.
alea
SUMARIO
-Actuación del PNV en materia de presos
(Ayuntamientos).
-Euskadiren Normaltze eta Baketzerako Akordioa
(1).
ACTUACIÓN DEL PNV EN MATERIA DE PRESOS
(AYUNTAMIENTOS)
Criterios Políticos básicos
Antes de entrar en dinámicas
de este tipo, consultar con las Ejecutivas Regionales (ABB, BBB, GBB, NBB).
1.- Como criterio general a aplicar por los cargos públicos
del PNV cuando sean requeridos para interesarse por la situación de alejamiento
que vienen sufriendo los presos de ciudadanía vasca o posibles vulneraciones de
los derechos de los presos, remitirse a las decisiones
del Parlamento Vasco de 28 de diciembre de 1995 y de la Comisión de Derechos
Humanos del citado Parlamento del 3 de octubre de 1996, como órgano
legitimado y más eficaz cara a gestionar las demandas que en esta materia se
pudieran plantear.
2.- Si se estima necesaria una intervención más directa del Ayuntamiento,
convendría que fuera el propio Alcalde quien asumiera el papel de recibir,
interesarse y gestionar las demandas concretas que afecten a TODOS los presos
vecinos de su municipio.
3.- Si además de lo anunciado estima oportuno constituir o participar en una
Comisión de Seguimiento de la situación de los presos del pueblo:
a) Que la composición sea plural (interna del propio Ayuntamiento) y no
descompensada por la presencia de diferentes organismos del MLNV.
En todo caso, la presencia de estos grupos debe ser tasada y
corresponsable con las decisiones que adopte la comisión.
Por ejemplo, no cabe participar en una comisión simultaneando acciones
de "presión, intimidación"...a otros participantes de la misma.
b) Evitar caer en estrategias "publicitarias" de SENIDEAK o
GESTORAS, descartando iniciativas como las campanas de sensibilización social
con recogida de firmas, buzoneo de folletos, manifestaciones, peregrinaje por
las cárceles, etc.
c)
Centrar las funciones de la comisión en aspectos como:
*Análisis de los casos concretos del municipio que
revistan especial gravedad,
previo contraste de la
información.
*Interesarse y gestionar las situaciones concretas
ante organismos oficiales (Directores de prisiones, Director de instituciones
penitenciarias, etc.), utilizando las vías de comunicación que sean precisas.
Remitir las informaciones recabadas a la Comisión de Derechos Humanos
del Parlamento Vasco y demandar de la misma, los resultados de las gestiones
realizadas.
*Responsabilizar de las gestiones a una persona, preferentemente el
Alcalde, evitando la constitución de "delegaciones".
*Habilitar, en su caso, ayudas económicas personalizadas a familiares
directos de los presos por razones humanitarias, acreditada la necesidad,
gestionada desde los departamentos de servicios sociales y en función de los
desplazamientos reales a las cárceles de fuera de EUSKAL-BERRIA.
EUSKADIREN NORMALTZE ETA BAKETZERAKO AKORDIOA (I)
Bigarren
ekitaldi batetarako eguneratze-oinarriak
1988ko urtarrillaren 12ko
Euskadiren Bakeratze akordioak definitu zituen printzipioak eta indarkeriaren
aurkako eta bakearen aldeko estrategia demokratikoaren helburuak.
Indarkeria "intolerantziaren azalpen puntakoenaren ezaugarritasunean
oinarritu ziren printzipioak, zeinaren aurrean defenditzen zen demokratikoki
azaldutako ideia guztien legezkotasuna".
Mahaiaren lehen urteetako
funtzionamenduan eta aipatu printzipioen adostasunean, bi helburu nagusi zehaztu
genituen: batetik eta indarkeria berehalakoan saihestea zaila izango zenaren
jakitun izanarren, indarkeriaren saiheste
progresiboaren hautaketa egiten zen (indarrezko
izaeraren saihestea) indarkeriaren operatibitatea eta bere eragin politikoa
eta soziala gutxienekotara ekarri asmotan.
Bestetik, bake-estrategiaren norabidean eta aldi berean,
indarkeria-ez baino beste zerbait gehiago eskainiko zukeen etorkizun batetan
konprometituak, bere egunean armak eskutan hartutako pertsonen (gizarteratzea)
edota hartzera eragindako sektoreen (adiskidetze) bizitza
normalizatu batetarako inkorporazio progresiboa aurrikusten zen.
Honenbestez, gaia horrela
jasorik, jakitun ginen azken helburu honen baitan dagoela indarkeriaren behin
betiko desagerpena.
Gaur, 97ren haseran eta Akordioa bederatzi urtez indarrean izan ondoren,
lehenengo helburuarekiko ondorio baikorrak jasotzen dituen balantzea aurkezteko
egoeran arkitzen gara batetik: Jabearazte soziala, herri mobilizazioa,
pertsekuzio eta prebentzio polizialaren garaipenak.
Hala era, helburuetariko
lehenengoan izandako aurrerapideari ez diogu lagundu zegokion gizarte eta
politiko integrazioaren prozesuarekin, hala nola euskal gizartean
daukagularik gainerantzeko herritarrengandik aparte bizi eta antolaten den zati
bat, taldeko eta personal harreman endogamikoak mantenduz, baloreen mailaketa
propiorekin, bere gain hartuz bere kideen artean era desorekatuan banatutako
oinaze eta erresistentzia- plusa, ETA bezalako talde armatu baten zuzendaritza
politikoa eta soziala kobentzimenduz edo sumisioz onartuz.
Hertsidura
honek ez du soilik denboran areagotzen indarkeriarik gabeko Euskadi baten
ikuspegia, baizik eta gure gizartean integratzeke dagoen zati handi batekin
"armen isilaraztea" lortzeko ebentualitatean jartzen gaitu.
Ez da hori nahi dugun bakea. Begibistakoa
da ez digutela errezten. Hala ere,
ez da gure erantzukizun propioa hartzeko eragozpena, azaldu ditugun mugak edo
arlo honetan izan ditugun hutsegiteak aitortuz.
PNVren ustetan bakearen aldeko estrategiak jadanik aspaldi behar zukeen
bigarren fase batetan.
Zertan hutsegin dugu?
Akordioak hala Mahaiak
hutsegiten du? Balio al du
Akordioak? Akordioa, guztiona al
da? guztiok konprometitzen eta eragiten al gaitu? ala, ez da inorena?
Partidu bakoitzaren joan-etorri politikoez gain, egoera eta momentuko
analisiak, Mahaiko kideen artean Akordioak jasotzen dituen puntuen inguruan
ematen diren ez adostasunak kontutan izanik, berriro ere guztiok Akordioaren
aurrean erretratatzeko premia nagusitzen da, eta besterik ez bada Akordioaren
ahalik eta adostasun maila zabaleneko kudeaketa plana burutu.
Paktuak ezinbestekoa du
birformulaketa eguneratua baldin-cta baketze prozesuan dinamika biziak sortzen
saiatu nahi ba du
Egungo Eusko Jaurlaritza osatzen dugun partiduok ulertu genuen, Paktuaren
fase berriak baketze kontsensua eguneratzearen premia jasotzen duten oinarri eta helburuei ekitetik hasi behar zuela,
Akordioaren sorrerako edukia bere osotasunean bilduz eta indarkeria
deuseztatzearen aldekoa aldeko ekintzak diseinatzera behartuz eta indar
politikoen arteko elkarrizketan oinarritutako irtenbide batetara joaz.
Aldi berean, jokabide nahastaileak saihestuz, ezinbestekoa da kontsensua
Akordioaren funtzionamendu bizkor eta eraginkor batekin konpatible egitea.
